Placki z cukinii z marchewką

Urlop rozpoczęty!

Fajnie się zaczął, właściwie to przez spotkania z dawno nie widzianymi <3 <3 

W ten oto sposób nie ukrywam, mniej czasu spędziłam w kuchni. Zapowiada się, że przez najbliższe dni też tak będzie.

Podczas okresu letniego mamy dużo świeżych warzyw na ogrodzie i trzeba coś z nich czarować. 

Co roku w sezonie cukiniowym – tak to określę, smażę placuszki. 

Podobne są wykonaniem do placków ziemniaczanych. 

W domu wszyscy placki z cukinii bardzo lubią. Smażę więc je do znudzenia.

Składniki ( na oko):

* 2 nieduże cukinie

* 1/3 szklanki mąki ziemniaczanej

* 1 nieduża marchew

* 1 średnia cebula

* przyprawy: sól, pieprz czarny i ziołowy

* 1 jajko

* olej do smażenia

Dlaczego na oko? Zależy to od wielu rzeczy jak robimy. Czy mocno odciśniemy cukinię z soku, jak dużo jest tej cukinii. Ja robię tak, żeby zawsze dodać 1 jajo i 1 marchewkę. Mąka ziemniaczana i ilość cukinii jest w odmiennych ilościach za każdym razem. 

Cukinię starłam na tarce o dużych oczkach. Specjalnie zrywam niedużą cukinię by nie wykrawać gniazd nasiennych. Ścieram wraz ze skórką. Na tak młodej cukinii nie jest jeszcze gruba i spokojnie można ja smażyć. Placuszki zresztą będą bardzo kolorowe. 

Ja do moich użyłam dwóch kolorów cukinii żółtej i zielonej. 

Posoliłam. Przełożyłam do durszlaka i odstawiłam na godzinkę aby puściła sok. 

Po minionym czasie odcisnęłam ją jeszcze troszkę i dodałam następne składniki: jajko, mąkę, startą marchew i startą cebulę. Przyprawiłam jeszcze odrobinę do smaku solą i pieprzem.

Ciasto na placki ma być kleiste, ale nie za gęste. Jak doda się za dużo mąki wyjdą placki mączno- cukiniowe.

Wykładałam łyżką na rozgrzany olej na patelni. Smażyłam do uzyskania złoto-brązowego koloru. 

Wcinamy je bez dodatków. Jednak dla bardziej wymagających polecam sos jogurtowy albo sos czosnkowy delikatny. 

Smacznego! 

Lidka